-->

Nuria

A mis padres, Remo, Sonia, Alex, Marcos y Miguel, por su cariño, su apoyo y su paciencia infinitos en cada uno de los días, durante todos estos meses que ha durado la batalla. Sois muy valientes. Sin vosotros, no lo hubiese conseguido. Os quiero.

Al resto de mi familia, porque cada uno a su manera ha sabido hacerme llegar su cariño, y su fuerza. Tengo mucha suerte por teneros a mi alrededor. Helena, gracias, tú sabes por qué.

A todos aquellos amigos (dar nombres sería muy largo, pero todos sabeis con certeza quiénes sois), que no dejásteis de acompañarme desde el primer día, cerca o a cientos de kilómetros de distancia. Siempre pendientes de cómo estaba, siempre con unas palabras de aliento y preocupación, incansables durante semanas. No imaginais lo que supone esa compañía cuando las horas no pasan y ves ante ti un largo camino por recorrer. Me habeis hecho sentir arropada y querida. Gracias por la sinceridad, por hablar del cáncer sin tapujos, y por empujarme. También a quienes habiendo pasado por esto, cuando supieron que estaba enferma, me ofrecieron su ayuda y me tendieron su mano, porque la solidaridad entre mujeres con cáncer es increíble.

A todas esas personas relacionadas con mi trabajo, estoy muy orgullosa de poder trabajar con vosotros.

Al personal del Hospital da Costa, tanto durante la operación como durante el tratamiento de quimioterapia. En particular a mi cirujano, tenías razón, esto es un tropiezo y hay que seguir adelante. A las enfermeras de planta y oncología, siempre esa sonrisa cálida que espanta el miedo.

A quienes no estando yo presente, habeis tenido unas palabras sinceras y cariñosas para mi familia.

A quienes sin conocerme personalmente me habeis hecho llegar vuestros buenos deseos a través de las RRSS.

Ahora, hay que levantarse y seguir adelante, sin miedo.

4 Replies to “Tanto que agradecer”

  1. Ya sabes que soy de pocas palabras, y que me emociono…y estas palabras me han llegado al alma. Eres estupenda, siempre ahí para todo, más de lo que puedo estar yo…
    TE QUEREMOS! Sabes que hablo en nombre de los cuatro… como diría papá: ANIMO Y PARA DELANTE!

  2. Estaba claro que este día, o de «seguir adiante», chegaría.
    Algo que se di tan fácil, e que pola contra significa tanto, como «a vida sigue» cobra máis valor que nunca!
    Que a partir de agora toda esa xente, esa forza, ese ánimo e ese corazón sexan para disfrutar de todo o bon que ofrece a vida!
    O bico e a aperta máis garimosa que te podas imaxinar, aí che vai! 🙂

  3. Oh, je ne savais rien, j’espère que tu vas bien maintenant. Une grosse étreinte d’ours et milliards de bisous

Comments are closed.